Młode wino należy lać do nowych bukłaków.
(Mk 2,22)

Kwiecień w PTEw

19 kwietnia 2017r. odbyło się kolejne spotkanie żorskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego, podczas którego prelekcję pt. „Przegląd wyznań chrześcijańskich’’ przedstawił dr Janusz Kucharczyk z Kościoła Baptystów. Temat prelekcji nie został ograniczony tylko do przeglądu współcześnie istniejących wyznań, lecz na tle starożytnych uwarunkowań narodowo-historycznych, prelegent naświetlił kształtowanie się chrześcijaństwa, kreśląc pomocniczo drzewo genealogiczne obrazujące poszczególne etapy tego procesu. W pierwszych wiekach chrześcijaństwo skupiało się w pięciu najważniejszych ośrodkach. Najstarszym (dominującym do czasu zburzenia Jerozolimy) był Kościół Jerozolimski z tradycją żydowską, zwany judeochrześcijańskim.

Kolejnym ośrodkiem kościelnym stała się Antiochia – greckie miasto na terenie Syrii. Następnym miejscem rozwoju Kościoła była stolica Cesarstwa – Rzym z tradycją łacińską, ogarniającą Europę Zachodnią. Od II wieku ważnym ośrodkiem stała się  Aleksandria okalająca swym wpływem Egipt, Libię i Etiopię, tworząc Kościół Koptyjski. Do tych głównych ośrodków w IV wieku dołączyła nowa stolica Cesarstwa – Konstantynopol. Na tych pięciu filarach skupiało się całe starożytne chrześcijaństwo, w którym byli Rzymianie, Grecy, Syryjczycy, Armeńczycy i wiele innych nacji wyrosłych w tradycjach pogańskich. Po Soborze Jerozolimskim rozstrzygającym kwestię pogan przystępujących do chrześcijaństwa, wyłoniły się dwa główne nurty: judeochrześcijański, którego przywódcą był św. Piotr i poganochrześcijański, któremu przewodził św. Paweł. Różnice doktrynalne ówczesnego chrześcijaństwa formowały coraz to nowsze nurty poboczne. W Samarii wyraźnie zaznaczał się gnostycyzm. Inicjatorem nowego nurtu był Marcjan – twórca kanonu Nowego Testamentu. Inny nurt tworzyli  Ebionici, którzy w/g historycznych przekazów stali się zalążkiem religii muzułmańskiej. Najbardziej znaczącym wydarzeniem w historii Kościoła był rok 1054 (wielka schizma), w którym doszło do podziału na: Kościół Bizantyjski (wschodni) i  Kościół Rzymski  (zachodni); stały się one odrębnymi wspólnotami. Dziś chrześcijaństwo dzieli się na trzy główne odłamy:

–  Katolicyzm  z obrządkiem łacińskim

–  Kościół Wschodni obejmujący: prawosławie, kościoły orientalne i asyryjskie

–  Protestantyzm z szeregiem wyznań wywodzących się z Reformacji, takich jak:

luteranizm, kalwinizm ,baptyzm ,metodyzm ,adwentyzm, pentekostalizm, a także

protestancki nurt anglikański.

W trakcie wykładu dr Kucharczyk nawiązał do genezy pojawiających się reformacyjnych haseł wynikających z kryzysu średniowiecznego kościoła. Obok dr Marcina Lutra wymienił i scharakteryzował postaci najważniejszych reformatorów takich jak: Jan Kalwin, Zwingli i Wicliffe, naświetlając ich ideę i filozofię rozumienia wiary chrześcijańskiej.

Współcześnie wszystkie trzy nurty za wyznacznik przynależności przyjmują przede wszystkim wiarę w dwie natury Chrystusa: boską i ludzką oraz uznanie współistotności trzech osób: Ojca i Syna i Ducha  Świętego.

W dalszej części wykładu dr Kucharczyk omówił kwestie teologiczne poszczególnych wspólnot chrześcijańskich.  Przybliżył również znaczenie terminu  „Restoracjonizmu” – ruchu powstałego w XIX wieku po „wielkim przebudzeniu”, wyłaniającego się głównie z kalwinizmu i metodyzmu – wspólnot, których założeniem był powrót do apostolskiego modelu kościoła. Stąd to wywodzą się współczesne Kościoły Chrystusowe, bracia plymuccy, mormoni, adwentyści i inne jeszcze odłamy: jak Żydzi mesjanistyczni i Świadkowie Jehowy.  Z protestantyzmu w początku XX wieku wyrósł też ruch Pentekostalizmu, charakteryzujący się naciskiem na znaczenie darów Ducha Świętego. Ideę tę przyjął Kościół  Zielonoświątkowy związany również z ruchem charyzmatycznym, podobnie jak kościoły o charakterze ewangelicznym.

Wykład dr Kucharczyka umożliwił słuchaczom szersze spojrzenie na historię chrześcijaństwa, w którym od zarania zarysowywały się różnice wyznaniowe, będące źródłem głębokich podziałów.

Mimo podziałów wszystkich chrześcijan łączy więź, którą jest Ewangelia o Synu Bożym.  Po zakończeniu prelekcji toczyła się dyskusja dotycząca różnic pomiędzy denominacjami głównie luteranizmem a kalwinizmem .W pytaniach dominował temat Eucharystii i Chrztu, głównych aktów wiary chrześcijańskiej i ich pojmowanie przez członków różnych grup religijnych.

Relacja: Elżbieta Sitek

Polecamy

© 2024 Parafia EA w Żorach; projekt i wykonanie: wiredot.com