W cieniu wodospadów Iguazu i Rio de Janeiro – spotkanie PTEw

Na spotkaniu PTEw w Żorach w dniu 25 stycznia 2020r. gościliśmy znaną nam podróżniczkę panią Wiesławę Pawletko, która tym razem zaprezentowała ciekawą i bogatą relację ze swojej ostatniej podróży do Ameryki Południowej. Docelowym punktem wyprawy była Brazylia i Argentyna z ich wodospadami Iguazu, należącymi do najbardziej widowiskowych, pełnych grozy i piękna, cudów natury. Niezwykłą dynamikę relacjonowania przeżytych tam doznań i emocjonalnych wrażeń, pani Wiesława dopełniała obszerną gamą pięknych fotografii.

Iguazu składa się z 275 odległych od siebie wodospadów, których szum wody słyszany jest w promieniu 20 km. Prelegentka opowiadała o zdobywaniu ekstremalnych punktów widokowych przemierzając odległościkładek i pomostów, dalej prowadzących również do najwyższej kaskady zwanej diabelską gardzielą, skąd woda spada z wysokości 82 m, a chmura wodna docierała do wszystkich zakątków odzieży i ciała. Podobnie było gdy łodzią podpływali blisko pod wodospad doznając intensywnego prysznica, co w następstwie skłoniło ich do podziwiania wodospadów z wysokości helikoptera.

W dalszej relacji pani Wiesława prowadziła nas do Rio de Janeiro, jego najciekawszych miejsc i atrakcji, wśród których wyróżnia się plaża Copacabana zaliczana do najbardziej znanych plaż świata, gdzie celebruje się kult ciała i tętni radość życia. Nasza prelegentka to nie tylko pasjonatka podróży i poznawania świata ale również autorka artystycznych fotografii, dzięki którym oglądaliśmy najciekawsze obiekty i zabytki miasta: Marakama to jeden z największych stadionów świata, dalej widzimy górę o wysokości 396 m – zwaną „głową cukru”,oglądamy wznoszący się „Pomnik Chrystusa Odkupiciela” oraz pomnik Fryderyka Chopina.

Uwagę słuchaczy skupiały obrazy piętrzących się na obrzeżach bogatych dzielnic miasta tzw. fawele; domy zbudowane z najtańszych materiałów takich jak: tektura, dykta, deski, blacha itp. Są to tak zwane dzielnice nędzy – np. w Rio zamieszkałe przez 1,5 mln ludzi, wobec których państwo zadbało o liczne obiekty kulturalne i społeczne, w tym; szkoły, przedszkola, kawiarenki, hotele itp. Kolorystyka oraz niezwykła w kształtach architektura faweli przyciąga tam rzesze turystów, celebrytów i artystów. Ciekawym miejscem okazał sięsambodrom – miejsce przemarszu szkół samby a także potężne obrazy ścienne – murale o tematyce dotykającej niemal każdej sfery życia.

Przedstawiona prelekcja była źródłem tak obszernie przekazanej nam wiedzy że nie łatwo streścić jej w krótkim komentarzu ale wspomnę jeszcze o niezwykłym kunszcie sztuki jubilerskiej, o słynnym XVII-wiecznym klasztorze Sao Bento, z zewnątrz skromnej budowli, wewnątrz zaś lśniące złotem liczne rzeźby i kolumny.

Zainteresowanie budziły zdjęcia egzotycznych ptaków, motyli i zwierząt oraz największy owoc świata rosnący na drzewie – dżakfrut o wadze do 40 kg.

Po skończonej prelekcji pani Wiesława odniosła się do każdego z zadanych pytań o każda odpowiedź była ciekawą, dodatkową relacją wydarzeń z podróży.

(Elżbieta Sitek)